امروز: پنجشنبه 9 فروردین 1403
دسته بندی محصولات

دانلود تحقیق غزل

دانلود تحقیق غزلدسته: تاریخ و ادبیات
بازدید: 1 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 12 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 15

غزل شعر کوتاهی است بیش از چهار و کمتر از پانزده بیت که در مصراع اول هم قافیه است و این قافیه در مصراع چهارم و ششم و تا آخر ادامه دارد و در پایان

قیمت فایل فقط 23,400 تومان

خرید

پیش از آغاز گفتگو در این مورد شایسته است یاد آوری شود كه آنچه در این روزگار به مناسبت دگرگونی ارزش ها و پیشرعت علوم ادبی و تغییر بینش و ارزیابی مسائل، پایه و اساس داوری است با معیارها و داوری گذشتگان كه در روزگاران پیشین می زیسته اند تفاوت فاحش دارد ولی از آنجا كه برای بررسی هر موضوع به نظر داشتن به داوری ها و معیارهای گذشته كه برخی از آن ها هنوز همچنان وجود داشته و قابل پذیرشند نیاز هست،‌ از این رو به بررسی تعاریفی كه از پیشینیان در مورد ( غزل )‌ موجود است مبادرت می شود:

(‌فرهنگ اسلامی )‌ذیل غزل تعریف این گونه شعر را از نوشتة (‌گارسن دوتاسی ) چنین می آورد:

غزل: شعر كوتاهی است بیش از چهار و كمتر از پانزده بیت كه در مصراع اول هم قافیه است و این قافیه در مصراع چهارم و ششم و تا آخر ادامه دارد و در پایان آن معمولاً  شاعر نام خود را می آورد كه تخلص نامیده می شود.

مضمون شعر معمولاً ( عشق- تغزلی) است ولی مضامین دیگری از گونة شراب، بهاره،‌سرنوشت وغیره نیز در آن وارد می شود. شكل شعر باید بسیار ممتاز باشد وبه ویژه از نظر زبان نباید كلمات خشن و ناخوش آهنگ در آن به كار برده شود، غزل نوع شعری است كه مورد علاقه بسیار زبان های پارسی و هندو تركی است.

استاد جلال همائی دركتاب ضاعات ادبی خود می نویسد:

غزل در اصطلاح شعرای فارسی اشعاری است بریك وزن و قافیه،‌با مطلع مصرع كه حد معمول متوسط مابین پنج بیت تا دوازده بیت باشد، گاهی بیشتر از آن تا حدود پانزده و شانزده بیت، و به ندرت تا نوزده بیت نیز گفته اند، اما از پنج بیت كمتر،‌ چون از 3 و 4 بیت باشد می توان آن را غزل ناتمام گفت و كمتر از 3 بیت را به نام غزل نشاید نامید.

كلمة غزل در اصل لغت به معنی عشق بازی و حدیث و عاشقی كردن است و چون این نوع شعر بیشتر مشتمل بر سخنان عاشقانه است آن را غزل نامیده اند. ولیكن در غزل سرائی ، حدیث مغازله شرط نیست، بلكه ممكن است متضمن مضامین اخلافی و دقایق حكمت و معرفت باشد و از این نوع غزل های حكیمانه و عارفانه نیز بسیار داریم كه نمونة آن را نقل خواهیم كرد.

فرق میان غزل با تغزل قصیده آن است كه ابیات تغزل باید همه مربوط به یك موضوع و یك مطلب باشد، اما درغزل تنوع مطالب ممكن است، چندانكه آن را شرط غزل دانسته اند، غزل هر قدر لطیف تر و پرسوز و حال تر باشد مطبوعتر و گیرنده تر است و همان اندازه كه درقصیده ضخامت و جزالت مطلوبست، در الفاظ و معانی غزل باید وقت و لطافت به كار برد و از كلمات وحشی و تعبیرات خشن و ناهموار سخت احتراز كرد.


غزل در لغت

به مفاهیم غزل در فرهنگها توجه كنیم:

فرهنگ دهخدا، ( غزل) را به نقل از برخی فرهنگ ها اسم مصدر به عربی به معنی رشتن و مغزول را لغت از آن یاد كرده است و به نقل از ترجمة علامة جرجانی صف‍حة 73 ریسمان رشتم و به نقل از غیاث الغات ریسیدن آورده است.

همین فرهنگ معانی دیگرغزل را با مأخذ آن به ترتیب زیرآورده است:

* مصرعربی سخن گفتن با زبان و عشق بازی نمودن( منتهی الارب)

* حدیث زنان وحدیث عشق ایشان كردن ( آنندراج)

* محادثه با زنان ( اقرب الموارد)

* بازی كردن با محبوب، حكاین كردن از جوانی و حدیث صحبت و عشق و زنان (غیاث الغات)

* دوست داشتن، حدیث با زنان و صحبت با ایشان( تاج المصاد ربیهقی )

* ستایش كردن كسی، ثنای كسی ( مقدمه الادب زمحشری )

* سخنگوئی با زنان- عشق بازی ( منتهی الارب)

* گفتگوی پسران و دختران جوان و گفته اند به معنی عشق بازی با زنان است( اقرب الموارد)

سخنی كه در وصف زنان و عشق ایشان گفته اند،  ودر عرف شعرا، چند بیت مقرری است كه پیش قدمه زیاده از دوازده نیست و متأخران منحصر در آن ندانند، و با لفظ خواندن و سرودن و زدن و برداشتن و طرح كردن و از قلم ریختم مستعمال است.

( آنندراج)

كلام موزون و مقفی در معاشقه و وصف حال زنان، شعری با مطلع و مقطع از پنج تا پانزده بیت و بیشتر در مدح و نوازش معشوقه و مغازله با او و جز آن.

در ( كشاف اصطلاحات فنون) آمده: غزل اسم مغازله است به معنی سخن گفتن با زنان و در اصطلاح شعر عبارت است از ابیاتی چند، متحد در وزن و قافیه كه بیت اول آن ابیات مصرع باشد فقط و مشروط آن است كه متجاوز از دوازده نباشد، اگر چه بعضی شعرای سلف زیاده از دوازده هم گفته اند، فاماالحال آن طریقه غیر مسلوك است و اكثر ابیات غزل را یازده مقرر كرده اند و هر شعری كه زیاده بر آن بود، آنرا قصیده گویند، و در غزل غالباً ذكر محبوب، وصف حال محب و صفت احوال عشق و محبت بود( كذافی مجمع الضایع ) و غزل را تشبیب نیز گویند. و صاحب مجمع الضایع تشبیب را از انواع غزل شمرده است.

( فرهنگ معین) درمعانی غزل می نویسد:

حكایت كردن از جوانی و حدیث صحبت و عشق زنان.

( اسم مصدر) : سخنگوئی با زنان،‌ عشق بازی.

( در ادبیات ) : شعری مركب از چند بیت ( معمولاً‌ 7 تا 12 بیت) كه وزن آن ها مساوی و مصراع اول با آخر ابیات مقفی باشد، و موضوع آن وصف معشوق و می و مغازله است.

( در موسیقی ): یك قسمت از چهار قسمت نوبت مرتب، یعنی تألیف  كامل است و آن چهار قسمت عبارتند از :  قول، غزل ، ترانه ، فرو داشت.

تا مطربان زشوق منت آگهی دهند                    قول و غزل به ساز و نوامی فرسقمت

جالب اینكه در فرهنگ معین در بیشتر موارد تركیب هائی مانند:‌ ( غزل پرداز، غزل خوان، غزل سرای ، غزل سرائی، غزلگوی) جز معانی دیگری كه به جزء اصلی كلمه مركب یعنی ( غزل) داده شدة معانی دیگری مانند: ( مطرب، در غزل- پرداز وغزل خوان و غزل سرای)‌ و (‌ مطربی ، در غزل سرائی و غزل گوئی )‌ داده شده است كه دلیل دیگری به ارتباط ادبیات غنائی به ویژه نوع غزل، با موسیقی است چنانكه اشارة شاعر ارجمند حافظ نیز در بیت:

غزلیات عراقی است سرود حافظ                      كه شنید این ره دلسوز كه فریاد نكرد

نیز گواه همین معنی ومنظور از ( عراق) راهی است در موسیقی،‌ به این ترتیب با توجه به معانی و مفاهیمی كه صاحبان فرهنگ های گوناگون برای غزل آورده اند یك زمینة كلی از مفهوم غزل كه عبارت از بیان حال عشق و وصف معشوق و احوال جوانی و هم نشینی در بزم با زنان و فنون عشق بازی و گاه پیوسته با نوای مو سیقی است به دست می آید.

فایل ورد 15 ص

قیمت فایل فقط 23,400 تومان

خرید

برچسب ها : غزل , شعر غزل , غزل چیست , غزلیات , نویسندگان غزل

نظرات کاربران در مورد این کالا
تا کنون هیچ نظری درباره این کالا ثبت نگردیده است.
ارسال نظر